Op het potje

‘Ik moet poepen!’ roept Job. Hij springt op van zijn stoel en rent naar de wc. Job zit rustig op de wc en zingt een liedje. En na een tijdje roept Job heel hard: ‘Ik ben klaar!’ Job is klaar met poepen. En Job wil dat mama zijn billen komt afvegen. Mama loopt naar de wc en zegt: ‘Job, je weet toch dat je zelf je billen af moet vegen? Je bent nu zo groot!’  Maar Job antwoordt: ‘Ik kan er echt niet goed bij, mijn armen zijn veel te kort.’ Job vindt billen afvegen vies. Toch moet hij het leren. ‘Pak maar een stuk wc papier, dan doen we het nog een keer samen,’ zegt mama.  Samen lukt het wel. Daarna nog even handen wassen en klaar is Job. ‘Nu ga ik mijn puzzel afmaken,’ zegt Job, en hij klimt weer op zijn stoel.

 ‘Ik ga ook naar de wc,’ zegt Jelle. Hij laat zijn autootjes liggen op de grond en loopt naar de wc. Daar trekt Jelle zijn broek uit en doet hij zijn luier af. De wc-pot is best hoog. Jelle pakt een krukje en klimt op de wc. Als Jelle net zit zegt hij: ‘Klaar! Er komt niks.’  En Jelle springt weer van de wc af. Jelle trekt aan de rol wc-papier. En met een heel groot stuk wc papier veegt Jelle zijn billen af. Daarna nog even handjes wassen en klaar is Jelle. In zijn blote billen loopt Jelle terug naar de kamer en speelt verder met zijn autootjes.   

Mama pakt het potje van Jelle en zegt: ‘Jelle, ga maar op je potje zitten. Zo kan je ook met je auto’s spelen. En misschien komt er toch nog een plasje.’ Jelle gaat op zijn potje zitten en speelt met de auto’s, maar er komt geen plasje.

Job zit aan tafel en roept: ‘De puzzel is af!’ Jelle staat op van zijn potje en loopt naar de tafel om de puzzel te bekijken. Dan blijft Jelle van schrik staan. Er ligt ineens een plasje op de grond. ‘Getsie, Jelle heeft op de grond geplast,’ roept Job met een vies gezicht. En Jelle begint te huilen. Mama troost Jelle en zegt:  ‘Dat geeft niks, ik maak de vloer gewoon weer schoon. Het is ook niet makkelijk om op het potje te leren plassen. Daar moet je veel voor oefenen.’ Maar Jelle wil niet meer oefenen. Jelle wil zijn luier weer om.

Met zijn luier om kruipt Jelle heel stil in het hoekje achter de bank. Jelle kijkt een beetje moeilijk en zijn hoofd loopt rood aan. ‘Ben je aan het poepen?’ vraagt Job. ‘Nee!’ zegt Jelle met een benauwd stemmetje. Jelle wil stiekem in zijn luier poepen. Maar mama ziet het ook en zegt: ‘Kom maar snel op je potje zitten.’ ‘Nee! ik wil in mijn luier poepen!’ roept Jelle boos. Maar mama zet Jelle snel op het potje. En dan poept Jelle in het potje. ‘Goed gedaan! Wat ben jij een grote jongen,’ roept mama enthousiast. Jelle heeft voor het eerst in het potje gepoept.

Als papa thuis komt vertelt Jelle trots dat hij in het potje heeft gepoept. Papa is ook trots en zegt: ‘Wat goed van jou!  Ga je de volgende keer weer op het potje poepen?’ Maar Jelle antwoordt:  ‘Nee,  ik heb al in het potje gepoept. Nu wil ik gewoon weer een luier om.’