maandag 27 mei 2019

Schatten


Het is een mooie dag. Job en Jelle zijn met mama in de speeltuin. Jelle speelt met zijn schep en emmer in de zandbak. Job rent met zijn bal door het gras. Ineens staat Job stil en pakt iets van de grond. Wat heeft hij daar? Job rent naar mama en roept: ‘Mama, kijk eens wat ik heb!’ Job heeft een takje gevonden. ‘Dat is een mooie tak,’ zegt mama. ‘Dit is niet zomaar een tak,’ zegt Job, ‘Dit is een schat.’ Hij stopt het takje in zijn jaszak en rent weer weg. ‘Ik ga nog meer schatten zoeken,’ roept hij.


Even later komt Job weer terug gerend. ‘Mama, ik heb nog een schat gevonden!’ roept hij enthousiast. Mama is erg benieuwd naar de schat.  Job laat zien wat hij in zijn hand heeft. ‘Wauw, dat is mooi!’ zegt mama. Jelle is ook nieuwsgierig. Voorzichtig strekt Job zijn hand uit om de schat aan Jelle te laten zien. ‘Dat is geen schat,’ zegt Jelle teleurgesteld. ‘Dat is gewoon een steen.’ ‘Dit is geen gewone steen,’ zegt Job ,’Het is een hele bijzondere steen. Ja toch mama?’ Mama antwoordt: ‘Het is een prachtige steen.’ ‘Dat vind ik ook,’ zegt Job. Hij stopt de steen in zijn jaszak en huppelt weer weg. Jelle draait zijn emmer om en schept er weer zand in.


Vandaag is echt een geluksdag. Job vindt van alles in de speeltuin. Mooie stenen, takken, een touwtje en zelfs een ijzeren schroef. Als ze weer naar huis gaan zitten de jaszakken van Job erg vol. Thuis haalt Job zijn zakken leeg voordat hij zijn jas ophangt. Eén voor één legt hij alle takken en stenen op de deurmat. Jelle kijkt hoe zijn broer zijn zakken leeg haalt. Trots laat Job zien dat hij ook een touwtje en een schroef gevonden heeft. Job is erg blij met zijn verzameling. Jelle is niet blij. Hij kijkt beteuterd naar de schatten van Job. ‘Vind je het niet mooi?’ vraagt Job. Zachtjes antwoordt Jelle: ‘Ik heb geen schatten.’ Job kijk naar zijn enorme verzameling. ‘Je mag wel een schat van mij hebben,’ zegt Job lief. Jelle schudt zijn hoofd. ‘Ik wil zelf schatten zoeken.’ ‘De dag is alweer bijna voorbij,’ zegt mama. ‘We gaan nu niet meer naar buiten. Trek jullie schoenen maar uit.’ Boos slaat Jelle zijn armen over elkaar. ‘Ik trek mijn schoenen niet uit, ik wil schatten zoeken.’ Mama legt uit dat het nu te laat is om weer naar buiten te gaan. ‘Morgen kunnen we samen gaan zoeken,’ stelt Job voor. ‘Nee, ik wil nu een schat,’ zegt Jelle nog bozer.


Mama zucht. ‘Jelle, doe niet zo dwars. Kom, trek je schoenen uit.’ Jelle trekt snel zijn voet weg als mama zijn schoen uit wil trekken. Nog net op tijd pakt mama de schoen vast en de schoen vliegt uit. Dan roept Job: ‘Goud! Kijk nou, allemaal goud!’ Mama en Jelle kijken naar de mat. Er is heel veel zand uit de schoen van Jelle gekomen. ‘Wauw! Een hele berg goud,’ zegt mama vol bewondering. ‘Snel trekt Jelle zijn andere schoen uit. Ook daar komt een hele berg zand uit. Jelle kijkt trots naar al het zand op de deurmat. Twee bergen goud naast de schatten van Job. ‘Nu hoef ik niet meer te zoeken,’ zegt Jelle blij. ‘Ik heb mijn schat gevonden!’


Geen opmerkingen:

Een reactie posten